بنام الله... در بهمن سال 1357 درخت ظلم ستیزی درخت غیرت وازادی خواهی ملت با ایمان ایران شکوفه داد بعد از قرنها تحمل حاکمان فاسد و فاسق ورنج صدها ساله روحی و روانی و مادی این مردم با توسل به ائمه و به لطف امام معصوم توانستم به انچه برای انان افریده شده نزدیک شوند/ ملت ایران هرگز به فتوحات و امپراتوری های گذشته خود نخواهد بالید زیرا انچه در گذشته رخ داد جز ظلم و تباهی وبی بند و باری نبود ملتی سربلند است که امورشض را بدست الله دهد و تسلیم اراده او گردد/ گذشته ما چیزی برای افتخار ندارد به چه برخی ها می نازند رستمی که دستش به خون فرزند الوده بود یا ارشی که زه کمانش هرگز مرهمی بر درد و رنج مردم نشد /من قصد کوبیدن تاریخ این سرزمین را ندارم اما بین تاریخ سرزمین و تاریخ یک ملت باید تفاوت قائل بود/ 57درختی شکوفه داد و کنون نوبت به الایش وارایش این درخت نو رس است باید میوه این درخت را پربار و تازه وشاداب چید /حیف نیست درختی که ریشه اش در زمین اسلام ومقاوت و غیرت و وفاداری میلیون ها نفر از مردمش قرار دارد خدای ناکرده میوه اش به خاطر برخی ندانم کاری ها و جهالت ها کل از اب در اید/ یادمان داده اند که دست به دست یکدیگر میهن خویش کنیم اباد/اینجا ایران است ایران قلب دنیا هست/ایران امید مهدی و مهدی امید ایران است/ ما فرزندان ایران اولاد مهدی هستیم و مهدی پدر ما و اگر نبود اراده این پدر وفرامین وی هرگز57برای ما روزغرورملی و احیای اسلام نمی شد/57روز اجرای حکم مهدی بود روز امدا الهی روزخواستن توانستن است/1357و 13عدد خوشبختی ما شد به کوری چشم ابلیسیان دجال صفت/عدد 7عدد پیروزی ازادی خواهان همه چیز حتی ارقام همیشه در راه الله حرکت میکنند وبرای ما هر انچه از الله اشد خیر و سعادت است و چه نزدیک روزی که انچه برای مستکبران و دجالان نماد قدرت و علم است به امر الهی در مقابل مردان این امت سر تعظیم فرود ارند و همه خود شمشیری در دست صالحان گردند که دشمنان را راه فراری از ان نیست جزهلاکت